Nöbetçi Eczaneler
Politico, Avrupa Birliği’nin (AB) ticaret sektörünün temsilcilerinin uzun süredir Uluslararası Çalışma Örgütü’nün (ILO) yönergelerini kullandığını ve Pekin’i de bunlara uymaya çağırdığını yazdı.
AB tüccarları için ana endişe, Çin’in pamuğu toplamak ve işlemek ve güneş panelleri üretmek için zorla işgücü kullanma olasılığıdır. Asıl sorun, Çin’in ILO kurallarına pek uymamasıdır.
Çin’in baskıcı politikaları konusunda önde gelen bir araştırmacı olan Adrian Zenz, son çalışmasında, Çin’in bir BM kuruluşu olan ILO’nun kurallarını uygulamasına şüpheyle yaklaşıyor ve bunların öncelikle insanların siyasi olarak sömürülmesinden ziyade ticari olarak sömürülmesini önlemek için tasarlandığını söylüyor. Başka bir deyişle, Çinli yetkililer Uygurları Doğu Türkistan’da çalışmak üzere görevlendirdiğinde, bu bir ucuz işgücü arayışı değildir. Bu, azınlık üyelerini Komünist Parti’ye boyun eğmeye zorlamak için üst düzey bir siyasi kampanyadır.
Zenz, ILO hükümlerinin bu sorunu çözememesinin nedeninin bu olduğuna inanıyor ve araştırması, ILO’nun Uygurlara karşı Çin sistemindeki zorla çalıştırma unsurlarını ele almada büyük ölçüde başarısız olduğunu gösteriyor. Araştırmacı, ILO tarafından geliştirilen ve zorla çalıştırmanın değerlendirilmesine olanak tanıyan 11 göstergeye atıfta bulunarak, bunların bireysel şirketler veya ekonomik sektörler söz konusu olduğu durumlarda çalıştıklarını belirtmektedir.
ZORLA ÇALIŞTIRMANIN TESPİT EDİLMESİ ZORDUR, ÖZELLİKLE DE BİREYLERİN KENDİLERİNİ ÖZGÜRCE İFADE ETMELERİNE İZİN VERİLMEYEN YERLERDE…
Avrupa Komisyonu’nun (AK) önerisine göre, devlet tarafından düzenlenen zorla çalıştırma tanımının, zorla çalıştırmanın siyasi görüşleri ifade etmenin bir cezası olarak, ekonomik amaçlarla, bir disiplin yöntemi olarak veya grevlere katılmanın cezası olarak kullanılmasının yasak olduğunu belirten ILO Sözleşmesi’nin 105. maddesi ile uyumlu hale getirilmesi gerektiğini, aynı zamanda ırksal, dini veya diğer ayrımcılığın bir biçimi olarak. Çin, ILO anlaşmasını Ağustos 2022’de imzaladı.
Yabancı şirketlerin ILO kılavuzlarını kullanarak Çin’in çalışma ortamı hakkında derinlemesine bir çalışma yapmaları çok zordur. İlk olarak, görgü tanıklarından bilgi almak neredeyse imkansızdır. İşçilerin çoğu hiçbir mahkumiyetleri olmasa bile kapalı bir ortamdadır. Diğer durumlarda, zorla çalıştırma, işin öğrenme sürecinin bir parçası olduğu söylenen çocukları içerir.
Artuş bölgesinde eski bir okul öğretmeni olan Mamutcan Erkin, çocukların çiftliklerdeki çalışmalarının nasıl organize edildiğini hatırlıyor: “Sabah 5.30’dan itibaren çocukların okulun önünde olması gerekecek ve otobüs onları olmaları gereken yere götürecekti. Bu 15 gün boyunca devam edecektir. Eğer siyasi mahkûmların çocukları olsalardı, pamuk toplama ya bir aya ya da bir buçuk aya kadar çıkar.” Politico’ya çocukların akşam 7:30’a kadar çalıştıklarını söyledi ve
BİR ÇOCUK BİR GÜN ORTAYA ÇIKMAZSA, ERTESİ GÜN TÜM AİLESİ ÇALIŞMAK ZORUNDA KALIR!
Eski öğretmen, o zamanlar zorla çalıştırmanın ne olduğunu anlamadığını belirtti.
İkinci neden, zorla çalıştırmanın artık Doğu Türkistan’daki fabrikalar veya çiftliklerle sınırlı olmamasıdır. Batı, orada üretilen ürünlerin ihracatının kısıtlanıp kısıtlanmayacağını ve nasıl kısıtlanacağını düşünürken, son yıllarda Uygurların evlerinden yüzlerce kilometre uzaktaki fabrikalarda çalıştırıldığına dair raporlar var ve insan hakları grupları Uygurların zorla yerinden edildiğini söylüyor.
AB önerisi, Avrupalı şirketlerin tedarik zincirleri hakkında kapsamlı araştırma ve değerlendirme yapma ihtiyacını vurgulamaktadır. Pekin bu görevi zorlaştırıyor. Çin hükümeti şu anda yabancı şirketlerin Çin’deki çalışmaları üzerindeki kontrolleri sıkılaştırıyor ve çeşitli belgelere erişimi kısıtlıyor.