Nöbetçi Eczaneler
İşgalci Çin devleti ve ÇKP trolleri Doğu Türkistan’da her şeyin yolunda olduğunu ve Uygurların zorla çalıştırılmak üzere başka vilayetlere gönderilmesinin geçmişte münferit olaylarda yaşanmış olabilecek ancak artık yaşanmayan bir şey olduğunu iddia ediyorlar.
Uygurların zorla çalıştırılmasının azalmak yerine arttığını belgeleyen yeni bir rapor yayınlandı.
Xi Jinping’in kişisel talimatları doğrultusunda, Uygurlar Doğu Türkistan içinde ve dışında zorla “işgücü transferlerinin” kurbanı olmaya devam ediyor. Amaç sadece ekonomik değil.
Kıdemli Çin araştırmacı Adrian Zenz’in yeni raporu “Uygur Özerk Bölgesi’nde Zorla Çalıştırma” hakkında: Zorla İşçi Transferlerinin 2023’te ve 2024’ün Başlarında Devam Etmesinin Değerlendirilmesi.” Çoğunlukla ÇKP’nin kendi belgelerinden alıntı yapan Zenz, 2023 yılında yetkililerin Uygur işçilerin diğer eyaletlere transferini %38 oranında arttırma hedefi koyduğunu bildiriyor. Çin’de bürokratların rütbelerinin düşürülmesi ya da daha kötüsü riskinden kaçınmak istemeleri halinde sık sık olduğu gibi, kota sadece tutturulmakla kalmadı, aşıldı da.
“İşçi transferi” iki farklı Doğu Türkistan gerçeğini kapsayan bir etikettir. Hem işçilerin tarımdan ve özgürce seçtikleri diğer işlerden zorunlu fabrika işçiliğine zorla transfer edilmelerini ifade etmektedir. Bu, resmi belgelerde “Mesleki Beceri Eğitim ve Öğretim Merkezleri” olarak yeniden adlandırılan “eğitim yoluyla dönüşüm” kamplarında tutulan Uygurların fabrikalarda çalışmasını da içeriyor. Mahkumlar buradan otobüslerle zorunlu çalışma yerlerine götürülüyor. İkinci gerçeklik ise Doğu Türkistan’ı Uygur işçilerin transfer edildiği diğer bölge ve illere bağlayan “Eşleştirme Yardımı” yoluyla “Yoksulluğun Azaltılması “dır.
İlk projeyle ilgili olarak, “2023’ün üçüncü çeyreğine kadar XUAR, 2022’deki 3,03 milyon kişi-saatlik işgücü transfer hacminin tamamını çoktan aşmıştı. Devlet medyası, Ocak ve Eylül ayları arasında 3,05 milyon kişi-kez kırsal emekçinin transfer edildiğini ve devletin zorunlu kıldığı kotayı yüzde 10,9 oranında aştığını duyurdu. Tüm bu veriler resmi ÇKP kaynaklarından alınan istatistikler.
İkinci projeye gelince, Şi Cinping Ağustos 2023’te Doğu Türkistan’a geldiğinde yerel ÇKP kadrolarına “doğu Çin eyaletleri ile Sincan’daki etnik bölgeleri iller arası işgücü transferleri için birbirine bağlayan Eşleştirme Yardımı programının güçlendirilmesi gerektiğini” söyledi. Bunun için kullanılan stratejilerden biri de “bazı bölgelerde arazilerin yüzde 90’ına kadarını kapsayan arazi kullanım haklarının yerel çiftçilerden alınarak devlet tarafından işletilen kooperatiflere devredilmesi ve yerel nüfusun zorlayıcı işgücü transferleri yoluyla ücretli işçiliğe zorlanmasıdır.”
Diğer vilayetlere zorla işgücü transferi, sadece köle emeği ile ikincisinin ekonomisini övme amacına hizmet etmemektedir. Bölgenin güneyinde “işgücü transferleri, devletin kendi anavatanlarında ‘Uygur etnik grubunun hakimiyetini sona erdirmek’ amacıyla Doğu Türkistan’ın güneyindeki Uygur nüfus oranını ‘optimize etme’ (yani azaltma) çabalarının bir parçasıdır.” Rapora göre bu politikalar “2024’ün başlarına kadar devam etti” ve bu yıl ve 2025’te kotaların artırılması planlanıyor.
“Kısacası, zorlayıcı işgücü seferberliği hız kesmeden devam ediyor.” “Uygurların zorla çalıştırılması hem daha yaygın hem de daha sinsi hale geliyor.” Batı’nın yapabileceği şey, son Volkswagen skandallarının rehberliğinde kendi şirketlerinden Uygur köle işçi çalıştırmamalarını istemek ve çalıştıranlara yaptırım uygulamaktır.