Nöbetçi Eczaneler
Doğu Türkistan’da bir Uygur kadın, bir sosyal medya video gönderisinde, 24 Kasım’da Urumçi’de çıkan yangında ailesinin yaşadığı trajediden bahsederek: “Kız kardeşim biriminden çıkamadı ve kaçamadı. 1 aylık bebeğini pencereden atarak ateşten indirdi.” Ağlayarak devam etti: “İtfaiyeciler bebeği yakalayamadı bile. Çocuğun beyni yüz parçaya bölündü!”
Açıklamalarında yalnız değildi. Sosyal medyadaki pek çok kişi, Çin’in olayla ilgili basın açıklamasındaki birkaç büyük yalanı ifşa etti. Yetkililer, binanın düşük riskli bir bölgede olduğunu, bu nedenle binanın kapılarının açık olduğunu ve sakinlerin kaçmış olabileceğini yazdı. Mantıken evi yanan bir anne bebeğini kucağına alıp ateşten kaçar.
Bu anne, kapı kilitli olduğu için kendisini ve çocuğunu binadan çıkarmak için çaresizdi. Çocuğunun yangına ve dumana uzun süre dayanamayacağını anlayınca, yaşama şansı bulması için onu binadan dışarı attı. Bu, Çin’in “kapılar açıktı” iddiasının yalan olduğunun en güçlü kanıtıdır.
Çin, katliamı bina sakinlerinin zayıf savunma yeteneklerine bağladı. Yine sosyal medyada yer alan bir başka fotoğrafta , bir binanın duvarına yapışmış haldeki bir adamın evinin penceresinden dışarı çıkıp pencere kenarına bastığı görülüyor. Bu sahne, kurbanların kendilerini kurtarmaya çalışırken olağanüstü beceriler gösterdiklerini ve son çareye başvurmaya çalıştıklarını kanıtlıyor. Pencereler tek çıkış yoluydu. O anne de son çare olarak bebeğini pencereden dışarı attı. Aklını kaybetmemişti; başka seçeneği yoktu.
Çinli yetkililer, bölge sakinleri deneseydi, birimlerin ve koridorların kapılarındaki kilitlerin kırılmış olabileceği anlamına gelebilir. Uygur Yardımı Başkanı Norveçli aktivist Abduweli Ayup, “ Burası Uygur tüccarların yaşadığı bir bina ve bu tüccarların çoğu [son] altı yıldır kamplarda . Binada mahsur kalan anne ve çocukların kilitli kapıları kırmalarını beklemek, suçtan kaçmak için mağdurları suçlamaktan başka bir şey değildir.”
Çin, olayda 10 kişinin öldüğünü ve 9 kişinin de yaralandığını açıkladı . Binadan atılan bebekle ilgili paylaşımda şunlar yer aldı: “Birlikte bir ay önce doğum yapan kardeşime bakan dördü kız biri erkek olmak üzere yedi kişi vardı. Binanın kilitli kapıları yüzünden hepsi gitti.” Khambarnisahan’ın on dokuzuncu katta oturan evinden 5 kişinin hayatını kaybettiği doğrulandı . Bu iki birim tek başına on iki zayiat veriyor.
Bir Çin medyası, üç katın yandığını ve dört katın dumanla dolduğunu bildirdi . 19. kattaki bir birimde yangında yanmamışsa ve sadece duman ulaşmışsa, o zaman aşağıdaki üç katta yanan insanların hayatta kalmasını hayal etmek imkansızdır. Sosyal medyada ölü sayısı şu anda 44. Güvenilir görünüyor ve Çin tarafından verilen resmi hesabın dört katından fazla.
Çin, yangını üç saat sonra söndüremeyen itfaiyecileri de “görevlerini başarıyla yerine getirdikleri” için övdü. Bir bina alev aldığında, insanların kurtarılamayacakları korkusuyla binadan atlayabilecekleri iyi bilinmektedir. Yangınla mücadelede bu ihtimal için mutlaka bir kurtarma cihazı veya önlemi bulunmalıdır. Ancak binadan aşağı savrulan bebek, itfaiye ekiplerinin ya hazırlıksız davranması ya da onu kurtarmak için hiçbir girişimde bulunmaması nedeniyle hayatta kalamadı.
Haberlere göre olay yerinde Iminjan ve Abdulla Ablet gibi Uygur gençler binaya girerek üç çocuk ve dört anneyi kurtardı. Son giriş denemelerinde oksijen yetersizliğinden bilinçlerini kaybettiler ve hastaneye kaldırıldılar. Olay yerindeki çok sayıda itfaiyeci göz önüne alındığında, bu iş onlara bırakılmamalıydı. Çocuklar, uygun ekipman olmadan yedi kişiyi kurtarmayı başardılar; cesaretlerinden ve başkalarına yardım etme arzularından başka bir şeyleri yoktu. İtfaiyeciler, eğitimleri, deneyimleri ve ekipmanlarıyla, işlerini gerektiği gibi yapsalar ve yeterli talimatları alsalardı, belki de binadaki hemen hemen her sakini kurtarabilirdi.
İtfaiye, yeterli insan gücü ve ekipmanla hemen geldi, ancak yeterince hareket etmedi. Bunun iki nedeni olabilir: sosyalleşmeyi engellemek için kurulan ve hareketlerini kısıtlayan aşırı bariyerler ve kilitler ve Uygurları devlet düşmanı ve “terörist” olarak gösteren propagandanın etkisi. On yıllardır ortalıkta dolaşan bu propaganda, her türlü sempati ve merhamet ifadesini caydırmış olabilir.
Bu nedenle itfaiyecilerin “başarısı” başka bir yalandır.
Sadece Urumçi yangınının sonucu değil, yangın faciasının nedeni ile ilgili yalanlar, bu rejimin propaganda yoluyla varlığını sürdürdüğünün bir başka kanıtıdır.
Çin’in yalan haberleri haber değildir. Bu yalanı ifşa etmek Çin’i eleştirmek anlamına gelmez çünkü vatandaşlarını yakan bir rejim eleştiriyle düzeltilemez. Amaç, özellikle korkunç görüntülerini görebildiğimiz internet çağında yakın tarihin en trajik olaylarından biri olan Urumçi yangınına uluslararası dikkatleri çekmek. Aynı zamanda yangının sınırları aşmasını engellemek içindir, çünkü Çin Halk Cumhuriyeti’nin dünya hegemonyası hayalleri vardır ve Çin Komünist Partisi’nin hakim olduğu bir dünya, Urumçi Yangını gibi daha çok trajedinin yaşanacağı bir kelimedir.
Kaynak: BitterWinter