Dünya, Doğu Türkistan konusunda üç maymunu oynuyor!

Sencer Buğrahan

Haber Nida sitemizin kapatılan ve arşivine el konulan döneminde bu başlıkla yazdığım yazı bugün uyghurnet.org sitesinde karşıma çıktı.

2019 yılında, Doğu Türkistan’da devam eden Uygur soykırımı konusunda dünyanın sessizliğini yazmıştık. Aradan geçen bu kadar seneden sonra dünyanın Uygur Soykırımı konusunda tavrında maalesef bir değişiklik yok. Batı’da çıkan göstermelik kanunlar ve uygulamalar Uygur soykırımının sonlandırılmasına dair hiçbir emare göstermiyor ve dünya Doğu Türkistan konusunda hâlâ üç maymunu oynuyor.

Dünya, Doğu Türkistan konusunda üç maymunu oynuyor!

Çin’in işgali altındaki kadim Türk yurdu Doğu Türkistan’daki soykırım, işkence, tecavüz ve 21. yüzyılın Nazivari Toplama Kampları su götürmez bir gerçek haline geldi.

Emperyalist ve işgalci Çin’in faşist yönetimi Doğu Türkistan bulunan ne kadar Müslüman Türk varsa yok edip, imha etmeye niyetli ve bu niyetini saklamak derdinde de değil. Çünkü bu zulme en büyük tepkiyi göstermesi gereken Türk ve İslâm ülkelerinin hepsini satın almış görünüyor maalesef.

Hitler’in Nazi toplama kamplarının aynısı hatta daha da kötüsü şu anda Doğu Türkistan’da ve 5 milyonun üzerinde Uygur, Kazak, Kırgız, Tatar Türk’ü bu kamplarda işkence, tecavüz, baskı, soykırım görüyor diyoruz;

Dünya görmüyor…

“Kardeş Aile Projesi” adı altında faşist Çin yönetimi, Müslüman Türklerin erkeklerini kamplara kapatıp, erkeksiz kalan evlere Çinli ateist kızıl komünistleri yerleştiriyor diyoruz;

Dünya susuyor…

Anne babaları toplama kamplarında tutulan milyonlarca Uygur, Kazak, Kırgız var Tatar Türk’ünün çocukları da Çinliler tarafından alınıp, kendi kültürüne yabancı, ateist Çinli olarak yetiştiriliyor diyoruz;

Dünya duymuyor…

21. yüzyılın bu en vahşi soykırımı konusunda başta Türk dünyası, İslâm âlemi ve tüm dünya üç maymunu oynuyor…

Toplama kamplarında tecavüze uğrayan, kısırlaştırılan kadınları;

Toplama kamplarına kapatılıp zorla domuz eti yedirilip, içki içirilen erkekleri;

Annesiz, babasız bırakılan, her gün anne ve babası için ağlayan çocukları;

Sosyal medyada binlerce Doğu Türkistanlının; “Ey Çin, benim ailem nerede?” sorularını;

Yıkılan camileri, tahrip edilmiş mezarları, yok edilen bir medeniyeti, talan edilen bir toprağı;

Görmezden geliyor, duymuyor ve konuşmuyorlar…

Suç sadece yöneticilerde mi?

Ya bizler, halk olarak ne yapıyoruz?

Doğu Türkistan ve orada yaşanan Müslüman Türk soykırımı ile ilgili bir eylem, basın açıklaması, konferans, toplantı olduğunda, ya yüz kişi veyahut beş yüz kişi. Bunun da yarısından fazlası Doğu Türkistanlı kardeşlerimiz…

Biz niye meydanlarda on bin, yüz bin kişi toplanmıyoruz?

Niçin insanlık tarihinin en vahşi soykırımını yaşayan hem din hem de kan kardeşimiz olan Doğu Türkistanlı kadınlar, erkekler, çocuklar için sesimizi gırtlaklarımız yırtılana kadar çıkarmıyoruz?

Doğu Türkistan denince;

Kimisi bunu siyasi rakibini alt etme aracı olarak görüyor;

Kimisi ‘aman ses etmeyelim, iktidarı zor durumda bırakmayalım’ telaşı;

Kimisi de iğrenç ideolojilerinin propaganda malzemesi olarak kullanıyor.

Ama bu arada Doğu Türkistan’da, toplama kamplarında Müslüman Türkler, tecavüz, işkence ve soykırım altında inim inim inliyor…

Unutmayın hepimiz yarın Allah’ın huzuruna sırtımızda Doğu Türkistanlı kardeşlerimizin vebali ile gideceğiz…

Ve orada ne desteklediğin, ne karşı olduğun parti, ne de o arkasına sığındığın iğrenç ideolojilerin seni kurtaracak!